Van droom naar werkelijkheid

Hallo reismaatjes! Zijn jullie allen weer veilig thuis?
Afgelopen donderdag zijn we om 07.15 uur opgestaan en hebben we ontbeten bij ons 'stambakkertje' in het centrum van San José. Om 08.30 uur vertrok de bus naar Juan Santamaria International Airport, waar we drie kwartier later aankwamen. Het verplicht drie uren van tevoren aanwezig zijn werd dus niet al te nauw genomen. Het inchecken en het invullen van de douaneverklaring en de immigratieformulieren gingen boven verwachting vlug en de vlucht leek op tijd te zijn. Ik hoefde maar drie keer door de detectiepoortjes heen, voor ik half 'naakt' (dus zonder schoenen, sieraden en riem) doorgang kreeg tot de luchthaven... Gelukkig kon ik behoorlijk wat bagage kwijt in de rugzak van Mark (bedankt!), waardoor ik 'nog maar' 19,4 kilo overhield. Mijn zitplaats in de Airbus A320 was 31A bij het raam en na ongeveer drie uren vliegen kwamen we aan in Orlando, Florida (lokale tijd om 17.00 uur). Daar begonnen de toestanden met de overdreven controles weer (vingerafdrukken, foto's, etc.), maar in tegenstelling tot de heenreis was dit qua tijd een eitje. We hebben nog koffiegedronken en wat gewinkeld op de luchthaven en vervolgens hadden we de vlucht van 19.25 uur naar Schiphol, Amsterdam. In de Boeing 767 zat ik naast Joke; gelukkig was de middenstoel - net als op de heenweg - vrij, zodat we wat meer ruimte hadden. Ondanks dat we af en toe een beetje last hadden van turbulentie, hadden we een perfecte vlucht. De tijd ging snel voorbij met lezen, puzzelen, muziek luisteren, televisie kijken (Mr Bean) en eten en drinken. Met een slaappilletje achter de kiezen heb ik uiteindelijk ook nog zo'n twee uren kunnen slapen. Om 10.15 uur landden we gelukkig weer veilig op Schiphol en kon ik concluderen, dat mijn vliegangst na deze tiende vliegreis in mijn leven weer een stuk minder is geworden. De vader en zus van Sigurd hebben ons opgehaald en keurig thuisgebracht en na een gezamenlijke lunch in Boxtel kwam deze droomreis dan echt tot een einde...
Het thuisfront is weer blij. Het was raar om door Boxtel heen te wandelen met de hond en ik verlang nu dan ook al terug naar het warme klimaat van Midden-Amerika! Met een muffe koffer, een hoop was en uitgestalde souvenirs op tafel zit ik nu achter de laptop voor deze site update. Een minder nieuwtje, dat ik zojuist te horen kreeg, is dat de vader van een oude vriend afgelopen woensdag plotseling is overleden. We moeten ons dan ook maar realiseren, dat het fantastisch is, dat we een dergelijke reis hebben kunnen ondernemen. Want voor je het weet, is de wereld in één klap anders...
Op dit moment heb ik totaal geen benul van tijd meer, maar moe ben ik absoluut niet. Samen met mijn ouders drink ik een drankje op een behouden thuiskomst, waarna ik ga genieten van een lekker bord boerenkool(!) Voorlopig dus even geen rijst met bonen en kip meer... Het komend weekend ga ik de site compleet maken, dus houd hem in de gaten!